Ondergedompeld: Gardner, De Bono, Boekaerts en Korthagen – het waren 2 fantastische dagen!

Afgelopen dagen heb ik de training “Persoonlijk Meesterschap” van José Bours en Coen Free gevolgd op de School voor de Toekomst. De opzet van de training is zeer inspirerend en creatief van opzet, en derhalve voor mij een voorbeeld van Practice what you Preach. Het geeft mij de nodige energie om komend schooljaar weer met volle enthousiasme en optimisme aan de slag te gaan: het onderwijs, soms tegen de stroom inzwemmend, al vallend en opstaand, te verbeteren met mijn collega´s.

Centraal in deze training staan een aantal “nieuwerwetse” theorieën, waarin de nieuwste inzichten in hersenonderzoek verwerkt zijn:

• Howard Gardner – met zijn theorie over meervoudige intelligenties;
• Edward De Bono – met zijn theorie over lateraal denken;
• Mihaly Csikszentmihalyi – met zijn theorie over flow:
• Monique Boekaerts – met haar theorie over motivatie, het Leids Didaktisch Model en het 6 blokkenmodel;
• Fred Korthagen – met zijn theorie over kernreflectie.

Deze theorie is ingebed in een zeer inspirerende setting waarbij een groot aantal zintuigen worden geprikkeld door het gebruik van beweging, muziek en film.

Zo was er een oefening van de klok waarbij je je voorstelt dat je als de wijzers van een klok elke keer jezelf voorstelt 5 minuten verder met je armen te kunnen gaan, en wat blijkt je kunt inderdaad na die oefening verder met je armen. Je brein is vaak de beperking in deze.

Tevens werd er muziek van Mozart, om inzichten in het gebruik van muziek en leren, en Pink Floyd, we don´t need no education, om het op oude leest geschoeide onderwijs aan de kaak te stellen, gebruikt.

Maar ook worden er een aantal films getoond: Mono Lisa Smile, The Emperor´s Club, Fight for your Right en Little Man Tate. Allemaal films die direct mijn hart ingaan. Me raken in het waarom van mijn bestaan als docent, en hierdoor een enorme inspiratie geven.

En natuurlijk reflecteren: op de theorie, de films en jezelf in relatie tot beide.

Verrast was ik door de uitkomst van een testje waarin op basis van Howard Gardner´s theorie een model ontwikkeld is om voorkeuren voor leerstijlen in kaart te brengen. Wat bleek? Ik scoor hoog op emotionele, persoonlijke, conceptuele en taalkundige intelligentie, en laag op numerieke intelligentie. Laag op numerieke intelligentie? En dat voor een Informaticus? Voor mij een eye opener, maar bij nader inzien geef ik inderdaad de voorkeur aan de andere leerstijlen: leren door reflectie, zelfanalyse, informatie uitwisselen en discussiëren, patronen vaststellen, werken met plaatjes, lezen, schrijven, praten en horen. Een eenvoudig testje met duidelijk inzicht in mijn voorkeur van leerstijl.

Kortom, het waren 2 fantastische dagen!