Stephan Fellinger: Mediawijsheid als nieuwe burgerplicht
Via de weblog X, Y of Einstein? van Pedro De Bruyckere en Bert Smits werd ik geattendeerd op onderstaande video van Stephan Fellinger: Mediawijsheid als nieuwe burgerplicht.
Stephan Fellinger typeert de huidige tijd als een tijd waarin: “kinderen hun ouders dingen leren” en “er veel in overvloed is”. Door de technologie, die kinderen volop gebruiken, leren ze zaken die ze vervolgens hun ouders kunnen leren. Dit voelt tegennatuurlijk, omdat tot voor kort kinderen dingen via hun ouders leren. Daarnaast is er “overvloed”. Er zijn bijvoorbeeld miljarden websites.
De hamvraag in deze tijd, volgens Stephan Fellinger is, dat wat doet er doet, oftewel: wat is schaars?
Vertrouwen is schaars. Er is weinig vertrouwen in de overheid, in de banken, in marketeers, et cetera. Zonder vertrouwen vindt er bijna niks plaats. Zonder vertrouwen is er geen communicatie. Wat beloven organisaties en wat maken ze in het echt waar. Waar vroeger de wereld minder transparant was en er veel beloofd kon worden door organisaties is de wereld nu een stuk transparanter geworden door het internet. Stephan Fellinger noemt onder andere de onthullingen van Edward Snowden als voorbeeld waarmee de overheid gecontroleerd wordt door zijn burgers en transparantie groter is geworden. Co
Aandacht is schaars. Aandacht moet je verdienen. Aandacht is het nieuwe goud. Er is een overvloed aan informatie. Om dan aandacht te krijgen moet je je best doen. Aandacht verdien je door relevant te zijn en plezant te zijn. Hoe meer je over de ander weet hoe meer je aandacht kunt verdienen door aanbiedingen voor te schotelen die er toe doen voor de ander. Als je dan ook nog eens iets extra’s doet dan verdien je de aandacht van de klant.
Tijd is schaars. Het kopen van groenten bij de Albert Heijn is duurder dan bij de boer halen, echter omdat onze tijd schaars is betalen we graag meer om in één keer alle boodschappen te kunnen doen bij een supermarkt.
Als consument kun je bovenstaande schaarsheid gebruiken in contact met leveranciers.
Ten slotte roept Stephan Fellinger iedereen op om kritischer te zijn in het gebruik van sociale media. We zijn kritisch tegenover Google, echter gebruiken we dit nog steeds, terwijl er alternatieven zijn als ixquick en DuckDuckGo. Over ixquick heb ik in de blogpost: Hoe zoek ik op het internet zonder mijn privacy in “gevaar” te brengen? als eens geblogd.
Terugdenkend aan hetgeen ik bekeken heb en opgeschreven heb vraag ik me af hoe de titel nu precies strookt met de inhoud van de presentatie: Mediawijsheid als nieuwe burgerplicht? Ik ben er niet uit. Toch een interessant verhaal van Stephan Fellinger 😉