ADDIE – Ontwerp van een leerarrangement

In deze post laat ik mijn ontwerp-fase zien van een leerarrangement (als vervolg op de Analyse) dat de studenten van de opleiding Medewerker Beheer ICT in de periode van april tot half juni gaan doorlopen. In de leergang Technology Enhanced Learning wordt gebruik gemaakt van het ADDIE-model.

In het laatste project voor de Proeve van Bekwaamheid voor kerntaak 1 van de opleiding Medewerker Beheer ICT komt alles samen. Dat wil zeggen dat alle kennis en vaardigheden die in voorafgaande projecten (met soms geen, soms een beperkte en soms een volledige beroepscontext) geleerd zijn toegepast wordt in dit project: “Publiceren binnen een Windows 2003 omgeving”. Indien een student het project met een voldoende afsluit moet deze in principe de Proeve van Bekwaamheid kunnen halen.

In de kolom structuur moet duidelijkheid en houvast verschaffen voor de student (zie hier onder kopje “ontwerp” en dan “structuur”). In de kolom staat de keuze voor het scenario (zie hier onder kopje “praktische vormen van e-leerinhoud” en dan “4 niveaus van leerinhoud” oftewel wordt alleen tekst, beeld en links aangeboden (niveau 1), of ook multimedia (niveau 2), et cetera.

De opbouw van alle projecten binnen de ICT-Academie van de opleiding Medewerker Beheer ICT zijn volgens bovenstaande opbouw. Een project levert de beroepscontext in de vorm van een klant met eisen en wensen die via een standaard aanpak (plan, do en check) gerealiseerd gaat worden door de student. Echter mist de student in de meeste gevallen kennis en vaardigheid. Deze kan hij of zij opdoen via studietaken. De studietaken zijn logisch gesorteerd op volgorde van uitvoering en hebben alle dezelfde structuur (ODAT-je). Het project bevat aan het einde een duidelijk beoordelingsformulier, zodat de student exact weet op welke wijze hij of zij succes kan ervaren.

[Update aan de hand van feedback van Jan Jacobs]:

In de aanpak wordt zowel top-down (deductief) als bottom-up (inductief) geleerd. In de projectomschrijving wordt het grote plaatje geschetst in de vorm van bijvoorbeeld een netwerktekening, zodat de student hetgeen hij/zij gaat leren kan plaatsen in het groter geheel.

Daarnaast wordt in de studietaken meer bottom-up geleerd, doordat studenten vanuit details werken richting het groter geheel. Bijvoorbeeld bij de studietaak waarin een webserver geïnstalleerd moet worden, en daarna in de studietaak waarin een DNS-server geïnstalleerd moet worden, moet vervolgens de koppeling tussen beide gelegd worden. Dat wil zeggen dat de webserver via een mooie domainnaam benaderd moet kunnen worden.

Met betrekking tot expository of inquisitory learning kan gesteld worden dat eveneens een combinatie gebruikt wordt. Bij de start van studietaken moet  vaak zelf informatie gevonden worden om vragen te beantwoorden, dus het inquisitory learning model. Bij het praktische deel wordt de student gericht gestuurd naar instructiefilmpjes die “goed” zijn, dus het expository learning model. Echter wordt er zeer veel geëxperimenteerd en hoop fouten gemaakt, en dus doet de student zo de nodige ervaring op en leert wat wel/niet werkt. Dit betreft dan het inquisitory learning model.

Als gekeken wordt naar het R2D2 model dan wordt met name gebruik gemaakt van Reading (kennis/vaardigheid opdoen via lezen, instructiefilmpjes, etc.), Doing (het zelf experimenteren met Windows 2003, etc.) en Displaying (het laten zien van het eindresultaat aan de docenten).

Ik ga proberen om het huidige project uit te breiden met Reflecting-opdrachten en tevens kijken of en hoe ik Displaying in een meer TEL-jasje kan gaan aanbieden. Ik denk op dit moment aan het laten maken van een demonstratie video dat op YouTube gezet gaat worden.