You wouldnt download a car!
Vandaag de 3de bijeenkomst van de Leergang Technology Enhanced Learning aan het Koning Willem I College met als gast Arnoud Engelfriet, schrijver van het boek de wet op internet.
In zijn verhaal gaat Arnoud allereerst in op auteursrecht. Als voorbeeld noemt hij de Kindle waarbij een auteur van een digitaal boek de beperking oplegt om het boek digitaal te laten voorlezen, bijvoorbeeld voor blinden.
Het vermenigvuldigen en verspreiden van werk wordt beperkt door het auteursrecht. Het bijvoorbeeld overnemen van een document van het internet en het uploaden in je ELO is verboden. Het opnemen van de hyperlink naar het document in je ELO is niet strafbaar.
Er ontstaat een interessante discussie over de aansprakelijkheid van een docent, bijvoorbeeld bij het zonder te weten gebruiken van een foto van internet in je lesmateriaal. De werkgever is aansprakelijk behalve bij opzet of grove nalatigheid.
In het tweede onderdeel gaat Arnoud in op het citaatrecht. Je mag weldegelijk materiaal copieren, althans door middel door van een citaat. Het copieren van een plaatje gevonden via Google zoeken mag per definitie niet. Alleen als je hiermee via een plaatje citeert. Bijvoorbeeld bij het maken van een handleiding of screencast waarin je uitlegt hoe je een bepaalde functie in Word gebruikt. In dit geval gebruik je het plaatje als citaat. Wel moet altijd de bron gebruikt worden.
Het embedden van een filmpje van bijvoorbeeld YouTube mag alleen als de video legaal is, dat wil zeggen een door de uploader zelf gemaakt materiaal. Het embedden van een Disneyfilm die op YouTube staat is strafbaar. Ook al ben je niet de uploader.
Een volgend onderwerp is het portretrecht. Je mag een foto niet publiceren als de personen poseren. Of alle personen moeten goedkeuring geven. Als het een toevallige foto betreft, dan is het niet strafbaar. Behalve als er een redelijk belang is tegen de publicatie.
Een vervolg onderwerp gaat over privacy. De wet bescherming persoonsgegevens bepaald dat je zelf mag beslissen over je persoonsgegevens. Het opslaan of publiceren van andermans persoonsgegevens behoeft toestemming. Op veel websites staat een privacy statement. Deze geven alleen aan wat men met de gegevens doen. En betekent niet dat je privacy daadwerkelijk gewaarborgd is.
Het blokkeren van sites, bijvoorbeeld op school, mag altijd. Het monitoren van gegevensstromen mag alleen als er een regelement is en het noodzakelijk is om monitoring in te zetten.
Een van de casussen betrof het gebruik van studenten van hun eigen laptop mogelijk met illegale software. Wie is verantwoordelijk? Het is niet aan de school om studenten hierop te controleren. Zoals je ook niet in de lockers van studenten mag snuffelen op school.
Je gaat vooral in op voorbeelden die aan de orde zijn geweest. Hoe zit het met deze aspecten in de huidige lespraktijk. Hoe ga je e.e.a. bij collega’s en leerlingen voor het voetlicht brengen?
Overigens bij Youtubefilmpjes dient nog opgemerkt te worden dat embedden van een muziekfilmpje (in een blog) als een nieuwe openbaarmaking gezien wordt en BUMA-Stemra hier een rekening voor gaat sturen. Dit geldt dan ook voor overige auteursrechtelijke elementen die je ‘embed’t.
Ik heb de discussie over BUMA-Stemra ook gevolgd. Ik ben benieuwd? Vanmiddag een persconferentie. Ik begreep op radio 1 dat alleen weblog/websites die je op een eigen server host aansprakelijk gesteld zouden kunnen worden?!
Gelukkig heb ik geen muziek op mijn weblog staan en gebruik ik in video’s die ik zelf maak alleen muziek van Jamendo met een creative common license. Het opnemen van software beelden valt onder het citaatrecht (zie weblogitem). Ik kan gerust slapen!
Ik denk wel dat het auteursrecht grondig tegen het licht gehouden zou moeten worden. Het is gemaakt in een ver verleden. Toen was er geen internet, en is er natuurlijk geen rekening mee gehouden.