Verspild talent!

Gisteren hadden ik met mijn collega’s een discussie met als titel: “Verspilt talent!”, althans dat is de titel die ik er achteraf zelf aan zou geven, want de discussie ontstond spontaan.

Hoe is het mogelijk dat we in het MBO op niveau 2, 3 of 4 studenten tegenkomen die ooit het VWO of Havo geprobeerd hebben, maar stap-voor-stap afgegleden zijn naar het VMBO, en daar nog eens van VMBO-T naar steeds een lager niveau. Natuurlijk zijn er nog meer studenten die op VMBO-T begonnen zijn en vervolgens overgestapt zijn naar een steeds lager niveau.

In mijn beleving is hier het “ouderwetse” behaviorisme dat parten speelt.

In gesprekken met studenten hoor ik vaak dat ze afglijden tot het niveau waarop ze zonder te leren, zonder huiswerk te maken, maar in de les regelmatig op te letten, toch de tentamens halen. Regelmatig spijbelen maakt niks uit, want elke keer weer halen ze het tentamen toch.

Dit afglijd gedrag wordt beloond (behaviorisme) met het behalen van tentamens en uiteindelijk een diploma (op een veel te laag niveau). Dit gedrag zit vervolgens zo verankerd in de student dat het op het MBO opeens erg lastig wordt voor ze. Ze kunnen erg moeilijk op tijd komen, of slaan zelfs regelmatig een dag over op school. Ze hebben niet geleerd te leren. En als ze op school zijn, is de student vaak met andere zaken bezig. En met dit gedrag haal je (aan de ICT-Academie van het Koning Willem I College) geen MBO diploma, want je zult wel minimaal op school moeten zijn om de kennis en vaardigheden die geleerd moeten worden te leren. Je zult soms thuis moeten werken, en voor sommige vakken moet je thuis leren. Ook op school moet je een belangrijk deel van de tijd je kunnen concentreren op het leren.

[ad#reclame]

Ik de vorige alinea noemde het behaviorisme bewust “ouderwets” tussen quotes, omdat behaviorisme vaak als ouderwets geoormerkt wordt in de vernieuwingsdrang van het onderwijs. Alles is constructivisme, social constructivisme of connectivisme, en anders is het oud-denken. Flauwe kul natuurlijk, want het ene sluit het andere niet uit.

Natuurlijk moeten studenten zelf op zoek gaan naar kennis en actief met deze kennis bezig zijn (constructivisme), en natuurlijk is het effectiever als ze dat samen met anderen doen (sociaal constructivisme). En niet alle kennis is nodig binnen het hoofd van de student, als hij maar een netwerk heeft waarin hij de benodigde kennis kan vinden (connectivisme).

Echter, het belonen van goed gedrag en het afstraffen van slecht gedrag blijft natuurlijk geldig.

Ik vind dat studenten die op het juiste niveau zitten qua intellectuele capaciteiten maar niet functioneren niet beloond moeten worden met afglijden naar een lager niveau. Je zult met deze studenten het gedrag bespreekbaar moeten maken, en ze keer op keer straffen voor dit gedrag door ze een project over te laten doen, het leerjaar over te laten doen en ze de toegang tot een Proeve van Bekwaamheid te ontzeggen. En uiteraard moet ieder sprankeltje goed gedrag beloond worden om zo in een positieve spiraal te recht te komen.

Anders levert dit alleen maar verspilt talent!