Van KCE naar Inspectie: "Jemig, kwaliteit kan leuk zijn!"

Het bezoek van de inspectie afgelopen dinsdag voor de opleiding Medewerker ICT was zeer positief, zowel qua resultaat (voor standaarden 4 en 5 een goed) als qua manier van auditten. Met name over dat laatste ben ik zeer blij.

Tot nu toe had ik twee maal een audit meegemaakt met het Kwaliteitscentrum Examinering (KCE). Daar onze afdeling al 5 jaar met competentie gericht onderwijs (cgo) bezig is, en hierdoor veel ervaring heeft, had ik beide keren het gevoel dat men niet echt in de gaten had waar het over gaat. Diverse vragen, gebaseerd op oud denken, passeerden de revue. Echt open voor discussie stond men niet, en het gesprek voelde veel meer aan als een ondervraging. Vragen werden van de hak op de tak gesteld. Ik kon er geen lijn in vinden. Doordat er zowel eindtermgerichte als competentiegerichte opleidingen samen aan tafel zaten was de verwarring nog groter.

Doordat het resultaat elke keer zeer positief was, dacht ik elke keer: “Ach, boeiend dat bijgevoel. Toch een goede beoordeling!”. Echt motiverend was het natuurlijk niet.

In september 2007 heeft de minister besloten (zie weblogitem) om het toezicht op examinering over te hevelen naar de de Inspectie van het Onderwijs. Toen enige tijd later werd bekend dat alle medewerkers van het KCE over gingen naar de Inspectie van het Onderwijs had ik de verwachting dat er dus niks zou veranderen.

Het tegendeel is echter waar. Blijkbaar heeft de organisatie eens goed gereflecteerd en lering getrokken uit het verleden. Het gesprek afgelopen dinsdag verliep dan ook compleet anders. Het was een zeer open gesprek dat duidelijk goed voorbereid was door de Inspectie. De drie proeven van bekwaamheid waren duidelijk en kritisch gelezen door beide inspecteurs. Logisch, zou je zeggen, maar tot nu toe had ik dat gevoel absoluut niet. De gesprekken gingen vooral over proces, en niet over de inhoud. Nu werd inhoud en proces afgewisseld. Een goede zaak!

Daarnaast waren de proeven ook door een externe inhoudsdeskundige gereviewed. Bij de start van het gesprek werd meteen de voorlopige conclusie voorgelezen en werd op de aandachtspunten ingegaan. Aan het eind was er ruimte om “frustraties” te delen rondom CGO en examinering.

Het hele gesprek was de insteek van beide kanten om te leren. En dat laatste maakt het leuk: “Jemig, kwaliteit kan leuk zijn!”.