The TV Brain
Onlangs heb ik het boek “The Odd Brain – mysteries of our weird and wonderfull brains explained” van Dr. Stephan Juan gekocht. Eerder berichtte ik hier al over. In het hoofdstuk “The TV Brain” wordt aangegeven wat de impact van TV is op de hersenen van pubers.
Experts are wondering wheter to much time sent watching TV might crowd out time in the child´s life needed for the vital activities of thinking, reflection, reading, conversation, self-generated play, and human interaction. Their warning is clear: In a child´s life, TV is to learning what junk food is to health.
Daarnaast wordt er een onderzoek aangehaald van Healey waarin aangegeven wordt dat het veel kijken van televisie de hersenen conditioneert om op extreme prikkels te reageren, zoals hard geluid, in- en uitzoomen, felle kleuren, et cetera. Hierdoor wordt het vermogen om langere tijd geconcentreerd bezig te zijn met een taak verkleind. Het onderzoek van Healey zegt het volgende:
Studies in which children watch fast-paced programs and then perform tasks such as reading or solving puzzles show reduced ability to stich with the task. Sustained problem-solving, planning, organizing ideas, and reading comprehension, especially may be affected over the long term.
Verder wordt er een link gelegd met de afgenomen taalontwikkeling van kinderen:
The effects on the human brain of this receptive medium may be most apparent in language development. While TV adds some vocabulary knowledge and information, it does not develop syntactic skills, speaking and writing skills, or the ability to organize the bits of information gained.
Mogelijk dat bovenstaande verklaard dat veel docenten klagen over de achteruitgang in taal en de zeer korte attention span van studenten van vandaag de dag.
ik krijg altijd een beetje onbestemd gevoel in m’n buik als ik dit soort berichten lees. je kunt er namelijk luchtig over doen, maar misschien is er wel sprake van een soort van epidemie…
voorlopig houd ik het op luchtig.
heb je ook info over hoeveel ‘veel’ tv kijken is?
Ik heb vanmorgen met een boterham nog even gekeken in het boek. Er staat nergens wat te veel TV kijken is, maar wel dat een jonge kind in Australie rond de 22 uur TV (en pc) kijkt, en een ouder kind rond de 28 uur per week.
Ik schrok van de getallen, want dat is ongeveer 3 uur per dag. Gelukkig mogen mijn kids maximaal 1 uur per dag TV of pc door-de-weeks. In het weekend is het in de ochtend vaak meer, maar de kids halen bij lange na de 22 uur niet. Ik weet dat er ouders zijn die hetzelfde doen, maar ik ken ook voorbeelden waar de TV en pc bijna oneindig aan staat.
Veel ouders vinden het heerlijk als ze hun kind lekker weggedoken op de bank zien zitten, helemaal ontspannen in hun eigen wereldje voor de tv. Niets is echter minder waar! Tv kijken is verre van daadwerkelijke ontspanning. Passief is een beter woord. Wellicht ingegeven door een noodzakelijk gevoel van je terugtrekken en even niets moeten. Maar tv kijken is dan inderdaad niet het meest optimale alternatief.