Wat werkt bij pesten? #mediawijsheid
In de nieuwsbrief van de MBO Raad staat een bericht over “Een structurele aanpak bij pesten” met een verwijzing naar een onderzoek van MBO Diensten over dit onderwerp:
Nu de fatale gevolgen van pesten de laatste tijd zo prominent in de belangstelling staan, wil het Platform Veiligheid dit onderwerp nogmaals onder uw aandacht brengen.
Het onderzoek rafelt de oplossing uit op drie niveau’s:
- Hoe vergroot je een respectvolle omgang op organisatieniveau?
- Hoe vergroot je een respectvolle omgang op klasniveau?
- Hoe ga je om met als pesten heeft plaatsgevonden?
Het onderzoek geeft duidelijke richtlijnen op alle drie de niveau’s:
Hoe vergroot je een respectvolle omgang op organisatieniveau?
Uit het vooronderzoek blijkt dat studenten en docenten zich met respect behandeld voelen:
• als de ander oprechte interesse toont in wie je bent;
• als je met een open houding benaderd wordt;
• als er naar je geluisterd wordt;
• als je mag zijn zoals je bent;
• als je de juiste hulp krijgt wanneer je dat nodig hebt;
• als je betrokken wordt bij een gesprek of het oplossen van een probleem
Hoe vergroot je een respectvolle omgang op klasniveau?
Hoe creëer je in de groep een veilige sfeer waarin men interesse toont, open is en luistert?
• door als docent het goede voorbeeld “voor te leven” en een open en respectvolle houding naar de studenten te tonen;
• door aandacht te besteden aan Geweldloze Communicatie;
• door met de groep coöperatieve spellen te spelen;
• door met studenten te filosoferen;
• door samen rituelen te maken en tradities op te bouwen;
• door de deskundigheid van de docent te bevorderen op het gebied van groepsdynamiek.
Hoe ga je om met als pesten heeft plaatsgevonden?
Hoofdstuk 3 en bijlage 1 beschrijven een duidelijk aanpak om met pesten om te gaan. Het is te omvattend en zou geen recht doen aan het document om hier samen te vatten.
Ook cyberpesten komt aan bod in het document.
Opvallend is dat men pleit voor het “No Blame Approach” om tot een oplossing te komen:
In deze methode zorgt het ‘niet beschuldigen’ voor een potentiële oplossing van het probleem. Het feit dat niemand, ook de pester niet, iets verweten wordt, helpt mee aan het verminderen van het pesten. De ‘No BLAME’ bestaat uit een serie achtereenvolgende gesprekken tussen de begeleider en de studenten. Met de No Blame Approach (ontwikkeld door Robinson en Maines,1997), vergroot je de kans op een rustige situatie op school. In 80% van de pestgevallen bleek deze methode direct succes te hebben, op termijn succes in 14% van de gevallen, in 6% bleef het pesten voortduren (Smith et al.,2003). Wanneer regels en afspraken met betrekking tot pesten worden verbroken is een strategie nodig om het pesten te beëindigen. Docenten besteden vaak veel tijd om de ware toedracht van het pestgedrag te achterhalen. Dit kan voor het slachtoffer zeer beschamend zijn. Om effectief hulp te kunnen bieden hoeft de ware toedracht niet bekend te zijn.
Ook op dit niveau worden duidelijke handreikingen gegeven.
Wat mij betreft is het document een echte aanrader om te lezen en in de praktijk te brengen.