Beoordeelmijnleraar.nl – Internet en de verschuiving van de macht van de aanbieder (school) naar de consument (student)?!

In De Pers van vandaag lees ik een stukje over een nieuwe website: Beoordeelmijnleraar.nl. Een initiatief dat volgens de Pers uit Amerika komt overwaaien.

beoordeelmijnleraar.jpg

De website is opgezet door de Utrechtenaar Pieter Kerkhaerts en maakt het mogelijk om je docent te beoordelen op een aantal aspecten: 1. Is de docent je favoriet of niet?, 2. Wat vind je van zijn/haar kwaliteit? en 3. Welke eigenschappen dicht je je docent toe?

beoordeelmijnleraar2.jpg

Natuurlijk geweldig als je bovenaan staat en opeens landelijke bekendheid krijgt, aan de andere kant niet zo lekker als je onderaan de lijst staat en zo het zwarte schaap bent. Ik moet meteen denken aan een filmpje dat enige maanden terug op het Internet circuleerde van een docente uit Nijmegen, waarbij de een groot deel van de klas via het raam naar buiten ging. Een grappig filmpje, waarbij je in eerste instantie denkt: “Dit zou mij nooit overkomen!”, maar tegelijkertijd als men een grapje met je wilt uithalen, en dat doen docenten en studenten onderling vaak genoeg, dan is er altijd iets te vinden om je erin te laten luizen. No problem, want dat maakt het juist leuk om met studenten te werken, maar om het zo maar op Youtube te zetten, dat gaat mij te ver. Gelukkig geef ik les op de eerste verdieping, en zal me dat dus niet kunnen gebeuren.

Wat vind ik eigenlijk van deze website? Lastig, aan de ene kant is dit een typisch voorbeeld het medium Internet waarbij de macht van de aanbieder (in dit geval de school) verschuift naar de consument (in dit geval de student). En dat is goed, vind ik. Op dit moment bepalen de meningen van internetgebruikers al de aankopen van CD´s, DVD´s, boeken, fotocamera´s, et. cetera. op websites als bijvoorbeeld Kieskeurig. En waarom zou die openheid er ook niet mogen zijn bij het functioneren van docenten? De student als kritisch consument. Dat is trouwens iets wat de overheid graag ziet, zoals vastgelegd in het Leren, Loopbaan en Burgerschap dossier.

Aan de andere kant zit je als docent soms in lastige situaties waarin je probeert je studenten iets te leren, en je hiervoor soms het conflict met de student moet aangaan, en dat maakt je mogelijk niet populair. Terwijl je insteek zeer waarschijnlijk goed is, en het hopelijk effect oplevert, maar de vraag is of de student dat ziet? Dat is natuurlijk wat anders dan dat je een slechte fotocamera verkoopt.

Binnen de ICT-Academie van het Koning Willem I College wordt regelmatig aan de student (en ouders) gevraagd wat hij of zij van het onderwijs vindt, maar bijvoorbeeld ook wat hij of zij van docenten vindt. Deze informatie wordt gebruikt om als afdeling je beleid op af te stemmen. Daarnaast heb je de 2 jaarlijkse JOB-enquête van de Jongeren Organisatie Beroepsonderwijs waarbij ingeschreven studenten gevraagd wordt om hun mening te geven over de opleiding die ze volgen. De uitslag van deze enquête wordt zeer serieus genomen, en wordt ook gebruikt om beleid bij te stellen. Wat mij betreft fungeert een JOB als een soort van onafhankelijke goed georganiseerde consumentenbond voor het MBO-onderwijs, en dat is goed: de macht van de consument.

Een website waarbij je zomaar met naam en toenaam genoemd kan worden (en mag dat zo maar?) met een goede of een slechte score, lijkt me niet echt waardevol. De vragen zijn zeer algemeen, en geven de docent in kwestie niet de mogelijkheid om te leren. Ik mis de echte onderbouwde feedback waar iemand iets mee kan. Natuurlijk kun je ook je vraagtekens zetten bij het feit of de beoordelingen ook daadwerkelijk gegeven worden door eigen studenten, of dat studenten vriendjes en vriendinnetjes oproepen om heel negatief of positief op iemand te stemmen

Natuurlijk heb ik even gezocht op mijn eigen naam: gelukkig stond deze er (nog) niet tussen!