Wat is de link tussen Photoshop en de kritiek op het Onderwijs?

De week nadat ik op TV de zeer boeiende documentaire beperkt houdbaar gezien heb, wordt ik zelf gephotoshop-ed. En dat nog wel in de week dat de uitzending van Rondom 10 over of je nog wel leraar moet worden in het onderwijs uitgezonden werd op zaterdag, en Zembla op zondag ook een documentaire over het onderwijs uitzond. Waar zit dit link tussen beide?

Het onderwijs is iedere dag anders, en het werken met studenten blijft altijd boeiend. Da was een van de belangrijkste rede voor mij om de overstap naar het onderwijs te maken. Nu, zo´n 4,5 jaar geleden. Het is geweldig boeiend om een student te begeleiden richting zijn loopbaan, en hem of haar iets te kunnen leren, maar ook iets van hem of haar te kunnen leren. Er is veel kritiek op de huidige generatie studenten: er zou geen respect meer zijn voor de docent. Natuurlijk was vroeger altijd alles beter, maar ja, dat zeiden ze 1000 jaar geleden ook al. Daar kom je natuurlijk niet verder mee. De maatschappij verandert, want de mens verandert, en dus verandert de student ook. Ik denk dat hem daar de kneep in zit.

In de documentaire van Zembla kwam dit ook terug: sta tussen de studenten in, creëer een sfeer waarin van elkaar geleerd mag worden, maar houdt natuurlijk wel zelf het stuur vast. Dit in tegenstelling tot het advies wat blijkbaar veel gegeven wordt om zeer strak (lees: autoritair) de touwtjes in handen te nemen, want dit levert alleen maar weerstand op. En geeft de student van nu het gevoel niet serieus genomen te worden.

Deze week werd ik getroffen door een mooi voorbeeld van hoe het contact tussen mij en drie van mijn studenten (Mark Peters en de gebroeders Wolfs) kan verlopen. Fijn (grom) dat in een leven-lang-leren-wereld studenten diverse vaardigheden zichzelf aanleren, o.a. Photoshop. En met als achternaam Koning is de link met Elvis natuurlijk snel gelegd.

En no time hadden ze iets in elkaar ge-photoshopped. Misschien denkt een lezer, maar waar is dan het respect voor de docent als een student zoiets maakt? Geklets, deze studenten werken hard, hebben respect voor elkaar en de docenten, maar maken, net zoals ik, regelmatig grapjes. Want humor is een van de beste wapens in het onderwijs, vind ik. Ik moest enorm hierom lachen, en heb ze uitgedaagd hun Studieloopbaanbegeleider ook te photoshoppen, want als goede docent zie je meteen kansen om te leren. En, om de aandacht van jezelf af te leiden natuurlijk! Nee, voor mij is dit een voorbeeld voor wat het onderwijs voor mij boeiend en leuk maakt: de student.

Maar waarom gaan er dan ook zo vaak dingen zeer moeizaam, en staat het onderwijs negatief in de publiciteit? Hierover gingen de documentaires de afgelopen week vooral. De docent zou lui zijn? Natuurlijk zijn er luie docenten. De docent zou niet voldoende geschoold zijn? Ja, ook dat komt voor. Het docentschap heeft geen aanzien meer? De docent zou te weinig betaald krijgen? Ja, ik denk dat er een groep zeer kundige en succesvolle docenten zijn, die te weinig betaald krijgen. En ja, in vergelijking met het bedrijfsleven zit er een flink gat tussen wat ik bij Cap Gemini verdiende en nu als docent. Maar er is kritiek op het nieuwe leren? Ja, inderdaad er zijn uitwerkingen van het concept nieuwe leren die niet werken, maar dat ligt in mijn opinie aan de uitwerking, en niet aan het concept.

Kortom, een hoop mogelijke argumenten waarom het wel of niet goed gaat in het onderwijs. Die allemaal hout snijden, maar wat ik in de discussie miste is de rol van de overheid. Een aantal voorbeelden. Er wordt streng gecontroleerd op het aantal uren dat er les gegeven wordt. Terecht, maar dat betekent dat wij, om een veilige marge te nemen, in plaats van 850 verplichte klokuren er 900 gaan aanbieden. Dat betekent een uitbreiding van het aantal uren dat er les gegeven moet worden. Op wiens schouder komt dit? De docent. De overheid wil het onderwijs vernieuwen: competentie gericht leren. Ik ben hier helemaal voor, maar ik heb geen cent gezien van de overheid. Op wiens schouder komt dit? De docent. Nu moet het aantal BPV-uren naar beneden. Kan me iets bij voorstellen, want we zijn scholen die hun studenten 59% van de opleiding bij een bedrijf onderbrengen. Da´s absurd, maar wij gaan nu terug naar 20%, het wettelijk minimum. Helemaal voor, maar wie gaat dat betalen? De docent. De overheid wil dat studenten met beperkingen meer en meer in het reguliere onderwijs verblijven. Helemaal mee eens, maar er wordt niet nagedacht of deze studenten met de huidige dossiers wel te diplomeren zijn. Dit kost allemaal tijd om uit te zoeken, te kijken of de wet uitzonderingen mogelijk maakt, et. cetera. Wie moet dan doen? De docent. Er moet zo veel mogelijk digitaal gewerkt worden. Heel goed, maar er is amper materiaal te kopen, dat dit doet, dus zelf onderwijs schrijven. Wie moet dan doen? De docent.

Natuurlijk maakt dit de rol van docent steeds interessanter, voor mij althans, echter moeten deze nieuwe taken wel gefaciliteerd worden. Derhalve heb ik sterk de indruk dat een deel van de problematiek in het onderwijs veroorzaakt is en wordt door de overheid, die jaar na jaar veranderingen doorvoert, zonder enige financiële middelen hiervoor beschikbaar te stellen. In de discussie van afgelopen week miste ik deze blik op de problematiek!